اثربخشی آموزش آموزه‌های دینی بر تعارضات زناشویی زوج‌ها

هدف از اجرای پژوهش حاضر اثربخشی آموزش آموزه‌های دینی بر تعارضات زناشویی زوج‌های ارجاعی به شعب شوراهای حل اختلاف شهر اهواز بود. جامعه آماری شامل کلیه زوج‌های مراجعه‌کننده به شعب شوراهای حل اختلاف شهر اهواز در سال 94-95 بود. نمونه پژوهش شامل 16 زوج بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به ‌طور تصادفی به گروه آزمایشی و گروه گواه تقسیم شدند. ابزار استفاده‌شده در این پژوهش شامل پرسش‌نامه تعارضات زناشویی بود. طرح پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه بود که همه زوج‌ها به پرسش‌نامه پاسخ دادند. سپس زوج‌های گروه آزمایشی مداخله آموزشی (آموزه‌های دینی) را در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای، یک‌بار در هفته، دریافت کردند. در پایان، هر دو گروه به پرسش‌نامه تعارضات زناشویی پاسخ دادند و پس از گذشت یک ماه از اجرای پس‌آزمون، آزمون پیگیری برای هر دو گروه اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها علاوه ‌بر آمار توصیفی، از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد. تحلیل داده‌ها نشان داد که آموزش آموزه‌های دینی در مرحله پس‌آزمون و پیگیری موجب کاهش تعارضات زناشویی زوج‌های گروه آزمایشی در مقایسه با گروه گواه شده است.